Jako medycy pracujemy z pacjentami w różnym wieku. Dobrze jest potrafić współpracować
z zarówno starszymi, jak i dużo młodszymi od nas osobami — żeby wizyta przebiegała
komfortowo dla obu stron.
Niektórzy posiadają naturalną umiejętność rozmowy z kilkulatkiem. Potrafią doskonale
zaopiekować się małym człowiekiem, sprawnie i bezboleśnie przeprowadzić przez proces
diagnostyki i leczenia. Tym, którzy nie mają doświadczenia, częstego kontaktu z młodszymi,
przesyłamy kilka zwięzłych rad w odpowiedzi na pytanie: jak zbudować relację z małym
pacjentem?

Rodzice

Choć to dziecko jest w centrum naszej uwagi, rodzic odgrywa równie ważną rolę podczas
diagnozy i leczenia. Przygotuj rodzica do wizyty, na przykład podczas wcześniejszej
rozmowy telefonicznej. Zapewnij mamę lub tatę, że może Ci zaufać — spokojny rodzic
bezpośrednio wpływa na atmosferę w gabinecie. Poinformuj o zachowaniach, których należy
wystrzegać się przy dziecku — nerwowe ruchy, podniesiony głos, pytania “czy to będzie
bolało?”. Dziecko błyskawicznie chłonie negatywne emocje. Warto zapobiegać niż przeciwdziałać.

Szacunek

Traktuj kilkulatka jak partnera — zbuduj zaufanie, okazując mu szacunek — zupełnie tak jak
dorosłemu pacjentowi. Rozmawiajcie tak, aby Wasze oczy były na tej samej wysokości —
schyl się, uklęknij, usiądź. Zachowaj odpowiedni dystans, około pół metra. Pacjent nie
powinien czuć się osaczony. Podczas kolejnych wizyt dowiesz się, czy możesz zmniejszyć
dystans, na przykład poprzez prowadzenie malucha na krzesło, trzymając go za rękę.

Komunikacja

Wysłuchaj rodzica — ma największy zasób wiedzy o pacjencie, zna jego język, potrzeby i
zachowania. Równocześnie nie trać kontaktu z dzieckiem — niech wie, że jest ważne i może
czuć się przy Tobie bezpiecznie. Mów do niego prostym językiem, spokojnie, rzeczowo i
życzliwie. Zadbaj o to, żeby pacjent wiedział, w jakiej jest sytuacji i co czeka go w kolejnych
krokach wizyty.
Kontroluj swój stres. Dziecko bacznie obserwuje ekspresje twarzy. Kiedy zobaczy Twój
niepokój, może poczuć dyskomfort lub nawet strach.

Kreatywność

Jeśli masz pomysł, jak rozweselić dziecko, uspokoić, wprowadzić humor i luźną atmosferę
podczas spotkania — zrealizuj go. Możesz opowiedzieć historię, oprowadzić po gabinecie,
poprosić o pomoc w wykonaniu prostej czynności. Zaangażowany malec będzie chętniej
współpracował.

Podczas pandemii COVID-19 medycy przyozdabiali swoje kombinezony, kolorowali je,
przyklejali zdjęcia i obrazki. Barwne, radosne stroje rozluźniały atmosferę wśród
wystraszonych dzieci, spędzających dni na szpitalnych oddziale bez kontaktu z rodzicami.
Najważniejsze to być czujnym, reagować na słowa i emocje dziecka. Nie rób niczego wbrew
sobie. Rozluźnij się i rób to, co potrafisz najlepiej — bądź sobą.